realizacja zadań profilaktycznych oraz wspierających wychowawczą i edukacyjną funkcję przedszkola, szkoły i placówki, w tym wspieranie nauczycieli w rozwiązywaniu problemów dydaktyczno-wychowawczych. wspomaganie przedszkoli, szkół i placówek. Pomoc udzielana przez publiczną poradnię psychologiczno-pedagogiczną jest dobrowolna i problemy wychowawcze wychowawcze z z 16-latkiem jak si zdrowie psychiczne: long Tail Keywords (3 words) problemy wychowawcze z wychowawcze z 16-latkiem moczowy moe zapowiada moe zapowiada problemy na pcherz moczowy parcie na pcherz jak mu pomc Zwłaszcza, jeśli pojawiają się problemy wychowawcze. Fot. Agnieszka Flisińska-Karwowska. Oddanie dziecka do przedszkola rodzice często przeżywają równie mocno jak ich pociecha. Niepokoją się o to, jak malec zniesie rozłąkę, jak zaadoptuje się w zupełnie nowej rzeczywistości, czy spotka się tam z wyrozumiałą życzliwością. Tę możliwość rozwoju dają nam właśnie nasze dzieci. Jeśli chcesz poprawić swoją relację z dziećmi, przeczytaj poniższą listę najgorszych błędów wychowawczych i postaraj się ich unikać. 1. Zarządzanie w skali mikro. Ludzie, którzy dbają o każdy drobiazg dotyczący ich dzieci i starają się zachować pełną kontrolę nad Wybrane problemy wychowawcze nadal aktualne. Jan 2004; M Łobocki; Łobocki M. (2004), Wybrane problemy wychowawcze nadal aktualne. UMCS, Lublin. Z teorii i praktyki pedagogiki opiekuńczej. Zdecydowana dominacja czerwieni z czernią bywa oznaką gniewu. Niewykluczone, że synek czy córeczka przeżywa jakieś problemy, które wymagają twojej pomocy. Interpretuj rysunki dziecka zgodnie z jego wiekiem. Inaczej będzie rysował przedszkolak, a inaczej starsze dziecko. Mały plastyk stopniowo rozwija swoje umiejętności: 1,5–2 lata. Rozmawiaj, słuchaj, nazywaj uczucia. Dzieci, które są wysłuchiwane, czują się rozumiane przez rodziców są bardziej skłonne do współpracy. Mniej się buntują a ich upór jest mniej „bolesny”. Warto pokazać maluchowi, że rozumiemy jego uczucia. Ich potwierdzenie, zauważenie, sprawia, że często stają się one mniejsze i Problemy wychowawcze z młodzieżą. Okres wejścia w dorosłość to czas, kiedy nierzadko nad rozsądkiem i opanowaniem królują emocje. Problemy wychowawcze z młodzieżą zazwyczaj zaczynają się z chwilą rozpoczęcia szkoły ponadgimnazjalnej, bądź też w chwili przejścia do innej szkoły. Część uczniów może się zacząć wtedy Zanim posypią się pały, czyli jak rozpoznać PROBLEMY Z NAUKĄ u dziecka. 2013-11-27 8:08. Problemy z nauką u dziecka nie zawsze wynikają z lenistwa. Ich powodem może być choroba lub błędy wychowawcze. Dzieci rodzą się i dorastają przepełnione ciekawością świata, chęcią do nauki. Są inteligentne, wrażliwe. Seks z nieletnim. Jestem od kilku miesięcy z 3 lata młodszym chłopakiem. Gdy zaczęliśmy się spotykać, on nie miał jeszcze ukończonych 15 lat. Uprawialiśmy seks, choć wiedzieliśmy że to niezgodne z prawem. Gdy przedwczoraj chciałam z nim zerwać, zagroził mi że pójdzie z rodzicami do prokuratury i zgłosi, że był molestowany. lXWaIqp. Ze zjawiskiem problemów wychowawczych spotykają się rodzice, opiekunowie, a także nauczyciele i wychowawcy. Problemy czy trudności wychowawcze były, są i będą, nie da się ich uniknąć w procesie wychowania młodego człowieka. Jednak często się zdarza tak, że dziecko może poprawnie funkcjonować w rodzinie, a sprawiać problemy wychowawcze w szkole. I odwrotnie. A może być też tak, że zarówno w domu jak i w szkole wykazuje tendencję do stwarzania trudności swoim opiekunom i wychowawcom. Pojęcie trudności wychowawcze Pojęcie problemów/trudności wychowawczych odnosi się zarówno do relacji dziecko-rodzina jak i dziecko-szkoła. Trudności wychowawcze odnoszą się do sposobów zachowania się dziecka. Lewicki uważa, że trudności wychowawcze to ” takie zachowanie dzieci, które jest niezgodne z przyjętymi normami życia społecznego, równocześnie uporczywe i nie poddające się zwykłym zabiegom wychowawczym”. Takie zachowania dzieci najczęściej są spowodowane niesprzyjającymi warunkami życia codziennego i nieodpowiednim kierunkiem wychowania przez opiekunów. Okoń tłumaczy, że dziecko trudne, to dziecko, które ma trudności z przystosowaniem się do wymagań zarówno rodziców jak i wychowawców oraz nauczycieli. Początków takich zachowań można dopatrywać się we wczesnych latach dzieciństwa, jednak w późniejszych latach mogą te zachowania zanikać, osłabić się, ale także i nasilić się. Wszystko to zależy od sytuacji życiowej jak i wychowawczej dziecka. Przyczyny trudności wychowawczych Przyczyny problemów wychowawczych można podzielić na: A) Tkwiące w środowisku rodzinnym. B) Tkwiące w środowisku szkolnym. C) Tkwiące w dziecku. A) Przyczyny tkwiące w środowisku rodzinnym Rodzina jako podstawowa komórka społeczna pokazuje dziecku już od samego początku poprzez proces wychowania jakie są normy przyjęte w środowisku, wpaja mu na ogół przyjęte nawyki i sposoby zachowania w różnych sytuacjach. To rodzina ma za zadanie wychowywać, uczyć, wspierać i pomagać pokonywać trudności wszystko po to, aby dziecko nie ulegało na różnych etapach życia niekorzystnym wpływom z zewnątrz. Do przyczyn problemów wychowawczych tkwiących w środowisku rodzinnym zaliczyć można: 1. Warunki materialne rodziny, czyli to, co rodzina może zapewnić dziecku w sposób materialny, np. książki, ubrania, jedzenie. Kluczową sprawą jest zaspokojenie podstawowych potrzeb dziecka (tj. potrzeba jedzenia, potrzeba snu), które mają znaczenie dla jego rozwoju psychicznego. Niezaspokojone potrzeby np. jedzenia sprawia, że dziecko ma problemy z nauką, trudno mu się skoncentrować na lekcjach, gorzej przyswaja wiedzę, kłopoty z pamięcią. W trudnych warunkach materialnych rodziny także może łatwiej dochodzić do konfliktów, tym samym rodzić może nerwową atmosferę wśród członków rodziny. 2. Nieprawidłowe postawy rodziców, które mają ogromne znaczenie na powstawanie trudności wychowawczych. Ziemska zwraca uwagę na kilka niewłaściwych postaw rodzicielskich: – odrzucająca- rodzice nie chcą mieć kontaktu z dzieckiem, przejawiają wobec niego negatywne uczucia, nie lubią go. Często ich zachowanie względem dziecka jest nacechowane agresją. Starają się wpływać na jego zachowanie ale poprzez zastraszanie czy stosowanie kar. – unikająca- rodzice nie interesują się dzieckiem, jego zachowaniem, problemami i troskami, marzeniami. Czas spędzany z dzieckiem nie sprawia im przyjemności a tym samym zaczynają unikać wspólnych chwil. – nadmiernie ochraniająca- wynika z postawy lękowej do otaczającego świata jednego z rodziców lub obojga. Każdą sytuację w jakiej dziecko się znajduje rozpatrują w kategoriach stresu i niebezpieczeństwa. Rodzice próbują chronić dziecko nawet w sytuacjach, które tego nie wymagają. – nadmiernie wymagająca- rodzice wymagają od dziecka więcej niż jest ono w stanie udźwignąć, pokazując mu, że zawsze mogło coś zrobić lepiej. W tej postawie dziecko jest krytykowane i wytykane są mu błędy i niedociągnięcia. 3. Błędne metody wychowawcze- najczęściej bywa tak, że jeden rodzic jest tym złym i wymagającym a drugi tym dobrym i pobłażliwym. W obecności obojga rodziców dziecko postępuje tak jak karze rodzic, do którego dziecko odczuwa największy strach. Rodzice także często są niekonsekwentni w swoich zachowaniach względem dziecka, np. za takie samo przewinienie raz od dziecka nie zostają wyciągnięte konsekwencje a za drugim razem już tak, co powoduje, że dziecko otrzymuje sprzeczne sygnały od rodziców. Stosowanie samych kar przy braku nagradzania, brak uzgodnienia wśród rodziców sposobów karania oraz nagradzania. Wszystkie te zachowania prowadzą do powstawania trudności wychowawczych. 4. Rodzina niewydolna wychowawczo– Niewydolność rodziców przejawia się brakiem zaradności życiowej, nie są w stanie sprostać obowiązkom wychowawczym. Prowadzi to do tego, że dziecko w takiej rodzinie nie posiada poprawnego wzorca ani autorytetu do naśladowania. Staje się szybko samodzielne, przy braku kontroli ze strony rodziców. 5. Rodzina z problemem alkoholowym- Alkoholizm w rodzinie ma ogromnie negatywny wpływ na rozwój dziecka, które żyje w ciągłym strachu, przeświadczeniu, że tego rodzica należy unikać. Rodzic pokazuje swoją postawą negatywne wzorce zachowań, używając przy tym wulgarnego języka, dopuszczając się kradzieży, często stosując przemoc wobec współmałżonka i dzieci. 6. Nieprawidłowa organizacja życia rodzinnego- w takiej rodzinie dziecko doświadcza dezorganizacji w postaci braku ustalonych praw i obowiązków nie tylko wobec niego samego ale także całej rodziny, brak ustalonych pór posiłków, wyznaczonych godzin snu, brak kontroli ze strony opiekunów wykorzystywanego przez dziecko czasu wolnego. W ten sposób dzieci nie uczą się przestrzegania obowiązujących norm. B) Przyczyny tkwiące w środowisku szkolnym: 1. Przeładowane programy nauczania, które utrudniają pracę nauczyciela. W ten sposób nauczyciel nie ma możliwości skupiać się na potrzebach, zainteresowaniach czy predyspozycjach uczniów a skupia się na planowym i terminowym zrealizowaniu programu nauczania. 2. Osobowość nauczyciela: wśród cech, które ułatwiają pracę wychowawczą dobrego wymienić należy, życzliwość, sprawiedliwość, zaangażowanie, a także demokratycznych styl kierowania oraz umiejętność komunikowania się z uczniami. Utrudniać z kolei może nadawanie uczniom etykiet, np. „uczeń trudny, leniwy”, zaniżanie oczekiwań wobec uczniów oraz nie znajomość ich sytuacji życiowych, a także brak umiejętności wyrabiania w uczniach pozytywnej postawy do nauki. 3. Współpraca na linii szkoła – dom rodzinny ucznia: współpraca z rodzicami pozwoli na lepsze kształtowanie odpowiednich postaw w dzieciach, a także wpłynie pozytywnie na rozwój osobowości. C) Przyczyny tkwiące w dziecku: 1. czynniki genetyczne, czyli mogą być to np. chromosomopatie, które mają związek z wiekiem rodziców, przebytymi przez nich chorobami. 2. uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego, mogą mieć związek z patologią ciąży. Uszkodzenie układu nerwowego może być wynikiem urazów czaszki, wstrząsów mózgu, zapaleniem opon mózgowych, bądź niedotlenieniem mózgu. 3. obniżony poziom sprawności umysłowej, który może mieć związek z chorobą, która towarzyszy dziecku od samego początku, jako wynik wczesnodziecięcych urazów czaszkowo-mózgowych , mogą być to również zaniedbania od wczesnych lat życia dziecka. 4. zaburzenia somatyczne (chorobowe), choroby przewlekłe, które utrudniają dziecku normalne funkcjonowanie, co pociąga za sobą szereg różnych często nieakceptowanych zachowań dziecka, które może nie radzić sobie np. w nauce szkolnej z powodu choroby, ale poszukuje uznania, akceptacji w oczach kolegów oraz przynależności do grupy poprzez zachowania wychodzące poza przyjętą normę. W zależności od etapu szkolnego w jakim dane dziecko się obecnie znajduje, od tego będzie uzależnione pojawianie się różnych problemów wychowawczych. Oczywiście dodatkowy wpływ ma środowisko społeczne, jednak trudności są zmienne i uzależnione od wieku dziecka. Trudności wychowawcze u dzieci szkolnych najczęściej występują jako:  brak zainteresowania nauką;  agresja fizyczna (np. przepychanie się, bójki, uderzenia, kopanie) i słowna (np. wyzwanie kolegów, zastraszanie);  lekceważenie i niewykonywanie poleceń nauczyciela;  nadmierna ruchliwość;  złośliwość, hałaśliwość;  wagary i ucieczki;  nieumiejętność rozwiązywania sytuacji problemowych;  kradzieże;  kłamstwa;  niszczenie mienia zarówno na terenie szkoły jak i poza;  płaczliwość;  palenie papierosów, pierwsze próby sięgania po alkohol ( dzieci w starszym wieku szkolnym). Jak poradzić sobie z problemami wychowawczymi? Na samym początku należy zacząć od sprawdzenia skąd się biorą owe trudności i problemy wychowawcze, ponieważ nie każdą przyczynę można rozwiązać w ten sam sposób. Czasami wystarczy zmienić metody wychowawcze, być bardziej konsekwentny i stałym w wymierzaniu kar i nagród. Niekiedy wystarczy spróbować zmienić swoją postawę na bardziej wspierającą dziecko, dającą mu w ten sposób poczucie bezpieczeństwa i możliwość popełniania błędów, tak aby miało sposobność uczenia się poprzez doświadczenie. Jeżeli skorygowanie metod wychowawczych oraz postaw nie przyniosą spodziewanych rezultatów a współpraca ze szkołą bywa niesatysfakcjonująca i dziecko w dalszym ciągu stwarza problemy wychowawcze, można wtedy sięgnąć porady specjalisty, najczęściej psychologa. Specjalista pomoże zidentyfikować problemy i zmierzyć się z nimi w sposób konstruktywny, tak aby przyniosły te starania i zmiany oczekiwane efekty. Dodatkowo aby wzmocnić i ugruntować swoją wiedzę można także sięgnąć po literaturę fachową z dziedziny pedagogiki i psychologii, która porusza temat trudnych zachowań dzieci i problemów wychowawczych. Jeżeli jesteś rodzicem dziecka sprawiającego problemy wychowawcze: 1. Spróbuj znaleźć przyczyny tych problemów. Postaraj się ani dziecka nie obwiniać, ani go bronić. Bądź sprawiedliwy. 2. Dużo rozmawiaj z dzieckiem, staraj się zrozumieć i wspierać go. 3. Zwróć uwagę na emocje jakich doświadcza dziecko. 4. Bądź odpowiedzialnym rodzicem i ucz odpowiedzialności swoje dziecko. 5. Wspólnie pokonujcie trudności jakie napotyka dziecko. 6. W swoich postawach staraj się być konsekwentny. 7. Jeżeli czujesz, że potrzebujesz wsparcia to nie bój się o nie prosić specjalistów w szkole, czy w poradni pedagogiczno-psychologicznej. Anna Łukawska: psycholog szkolny z przygotowaniem pedagogicznym, wychowawca wyjazdów kolonijnych. Zajmuje się psychoedukacją i socjoterapią dzieci i młodzieży, a także stresem i wypaleniem zawodowym. Literatura: 1. Jundziłł I. (1989). Trudności wychowawcze w rodzinie. Warszawa: PWN. 2. Lewicki A. (1987). Jak powstają trudności wychowawcze. Warszawa: Wiedza Powszechna. 3. Okoń W. (2001). Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”. 4. Ziemska M. (2009). Postawy rodzicielskie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Wiedza Powszechna. Zespół Szkół w Krasnosielcu to szkoła podstawowa i gimnazjum w jednym budynku, w sumie ponad 500 uczniów. Wśród nich 15-letni chłopiec, który nagrał zachowanie nauczyciela po zakończonej lekcji geografii – wyjątkowo wulgarne wyzwiska wobec ucznia. Zanim film trafił do internetu, o zachowaniu nauczyciela dowiedział się ojciec chłopca, który od ośmiu lat samotnie wychowuje dwóch synów. - Następnego dnia rano zapakowałem laptopa w samochód i pojechałem do szkoły. Pokazałem nagranie dyrektorowi szkoły, który zaniemówił jak je zobaczył. Nie wiem, co spowodowało w nim taką agresję. Nie wiem, dlaczego to zrobił. Trzeba byłoby być może od początku tej lekcji, żeby zauważyć, co tam się działo, czy syn sprowokował nauczyciela czy nie. Syn twierdzi, że nie, nauczyciel, że tak. Mógł nauczyciel zareagować w inny sposób, wezwać mnie do szkoły, poinformować dyrektora. Nie wiadomo, co by się działo, gdyby syn nie miał kamery. Szkoła na pewno by nie uwierzyła - mówi ojciec ucznia gimnazjum w Krasnosielcu. - Pierwszą reakcją był szok i niedowierzanie, że taka sytuacja zaistniała, że nauczyciel, którego znam bardzo długo, mógł użyć takich sformułowań wobec ucznia. Nie pasowało mi to do sylwetki nauczyciela. Jest bardzo dobrym nauczycielem osiągający bardzo dobre wyniki. Swoje zachowanie tłumaczył prowokacjami ze strony ucznia – mówi Andrzej Maluchnik, dyrektor Zespołu Szkół w Krasnosielcu. Większość osób, które od wielu lat zna nauczyciela jest zaskoczonych wulgarnością geografa. Mężczyzna pracuje w szkole już 27 lat. Uczy również historii. Był wielokrotnie nagradzany za sukcesy swoich uczniów w ogólnopolskich konkursach wiedzy. Chłopiec wychowywany jest w rozbitej rodzinie. Miał już konflikty z prawem. Mieszka z ojcem i jego partnerką. Ojciec chłopca nie pozwolił nam porozmawiać z synem. - Czy mam problemy wychowawcze? Jak to z 15-latkiem, bunt. Uczy się jak? Nie jest piątkowym uczniem. Jest uczniem słabym, powtarza klasę. W tamtym roku gorsze były przypadki – kogoś popchnął, jak to w szkole. Ma kuratora, bo będąc u matki za którymś razem ukradł alkohol ze sklepu – mówi ojciec ucznia gimnazjum w Krasnosielcu. Chłopiec, który nagrał film ma fatalną opinię wśród kolegów ze szkoły. - Z nim są ogólnie problemy. Wszystkich prowokuje, wszczyna bójki. Krążą o nim plotki, że źle się zachowuje, że ma mnóstwo uwag. Podobno nie daje prowadzić lekcji. To podobno wszystko było zaplanowane – mówią uczniowie. Za zachowanie ujawnione na filmie nauczyciela ukarano naganą i odebrano mu dodatek motywacyjny. Jednak dyrektor nie zamierza zwalniać go z pracy, a część winy za incydent bierze na siebie. - Uważam, że nie można przekreślić pana Edmunda jako człowieka za ten błąd. Chwila, która w danym momencie przerosła nauczyciela. Myślę też, że nie udzieliłem mu w porę pomocy. Były sygnały wcześniej, ale później ta sytuacja ucichła. Wydawało się, że wróciła do normy, że nauczyciel sam sobie poradził - tłumaczy Andrzej Maluchnik, dyrektor Zespołu Szkół w Krasnosielcu. Po publikacji filmu w internecie nauczyciel jest na zwolnieniu lekarskim. Próbowaliśmy się z nim spotkać, ale nie był w stanie rozmawiać. - Dziękuję, ale ja jestem chory, na lekach uspakajających. I nie jestem w stanie rozmawiać - mówi Edmund M., nauczyciel nagrany przez ucznia. Gdy o filmie zrobiło się głośno, za nauczycielem murem stanęli rodzice, którzy spontanicznie zebrali ponad 200 podpisów w obronie geografa. - To jest krok solidarności z tym nauczycielem. Był wychowawcą mojej córki, która już teraz jest liceum. I znając go, jako wychowawcę, mogę mówić o nim w samych superlatywach – wyjaśnia Aneta Białobrzeska, matka ucznia Zespołu Szkół w Krasnosielcu. - To są problemy z dzieckiem, a nie z nauczycielem. On daje zły przykład. To dzieckiem powinno się zająć - uważa Jerzy Sagański, ojciec ucznia Zespołu Szkół w Krasnosielcu. Za nauczycielem wstawili się również koledzy, którzy podkreślają, że równie dobrze mogliby znaleźć się w jego położeniu. - Zebraliśmy się po to, żeby wesprzeć naszego kolegę, bo na pewno został sprowokowany, a to jest tylko człowiek - mówi Barbara Dudek, nauczyciel Zespołu Szkół w Krasnosielcu. Ojcu chłopca proponowano wcześniej przeniesienie syna do innej szkoły, jednak odmówił. Po ujawnieniu filmu, sprawą zajęło się kuratorium. Chociaż kurator nie podważa decyzji dyrektora szkoły o ukaraniu nauczyciela naganą, chce dokładnie sprawdzić, co wydarzyło się w gimnazjum. - Planujemy przeprowadzenie kontroli doraźnej. Jej ustalenia będą dla nas podstawą do podjęcia kolejnych działań, adekwatnych do sytuacji. Katalog konsekwencji zaczyna się od nagany a kończy na wydaleniu z zawodu nauczyciela - tłumaczy Andrzej Kulmatycki, rzecznik Kuratorium Oświaty w Warszawie. Według ekspertów zajmujących się oświatą, nauczyciel w konfrontacji z agresywnym uczniem stoi na z góry straconej pozycji. - Za mało przygotowujemy nauczycieli do takich chwil w ich pracy, które muszą nadejść. Nie ma katalogu kar, które mogłyby ochłodzić gimnazjalistę, którego grzeje od środka. Dlatego, że on wie, że praktycznie nie można go wyrzucić ze szkoły, jeśli komuś kastetem nie wybije zębów. I to jest nie dobre. Nie może być tak, że tylko gangsterzy i chuligani są wyrzucani ze szkoły - mówi Jan Wróbel, dyrektor I Społecznego Liceum Ogólnokształcącego w Warszawie. Upiorne to wszystko! Było miłe, a jest upiorne chłopaczysko. Rodzina Twa, jeszcze większe upiorności ze sobą ma!!! Upiornym w życiu, ktoś musi być! Być może, upiorne to,ale prawdziwe! Upiornie będzie pił, a Ty nic nie dasz rady zrobić z nim! Upiorny stanie się, upiorne to co chciałbym teraz napisać, oj upiorne! Upiorny, nie napisze! Porozmawiaj -===SPOKOJNIE===- ze starym upiorem, czyli dziadkiem upiornego, dziecka Twego! Upiornie przedstaw, za i przeciw, oraz do jakich upiorności to może doprowadzić! Matką jesteś jego? Upiorny obowiązek spoczywa na tobie. Psycholog nie pomógł? Zostaw tego upiornego i znajdź nowego! Pomocy żądaj w szkole, bądź co tydzień. O!!! K U R W A!!! Dopiero doczytałem! Nie wiem co napisać? podaj adres dziadków!!! Upiorny, starą upiorzycę i jej starego upiora.... Oni Cię upiornie nienawidzą!!! Rozmawiać musisz!!! Może Twoja upiorna latorośl ma ADHD? Bądź upiorna i badać go zacznij!!! Nie zabieraj mu wszystkiego, bo jak tak zrobisz to stracisz ostatnie " argumenty." Upiorne to wszystko. Upiorne kary stosuj, ale krótkoterminowe! Koniecznie! Upiorne to wszystko! Upiorny to wie! Upiorności rodzice muszą znosić. Nie piszesz o swoim upiornym mężu? Choć upiorne to wszystko, ale widocznie musi tak być. Życzę Tobie mało upiorności i dużo wytrwałości!!!!!! Myk,myk.